Om 9 uur op de club, een en al drukte. Binnen werd volop getimmerd aan de nieuwe bali. De club wordt morgen aanzienlijk groter want de Vliegschool Zestienhoven komt erbij. Dus de tussenwand met de trainingsruimte is eruit en daar staat een mooie 'nieuwe' bali ( de oude van de vliegschool ). Buiten is het ook een drukte, want het platform voor de hangaar wordt geasphalteerd. De stelconplaten zijn er uit. Het gaat er dus mooi uitzien.
We vliegen in de nieuwe diesel, de SVU. En omdat er niet voldoende fuel in zit besluiten we om in Hilversum te gaan tanken. Hier is het met al de drukke werken buiten, wat lastig om de tankwagen even langs te laten komen voor 60 liter Jet A1
Zowel Hilversum als Ameland even gebeld dat we komen en wat we willen. Alles okee.
Toch nog pas elf uur dat we hangen. Via Mike naar Hilversum. Baan 18 is in gebruik, weer eens leuk om te doen. We draaien het linkerhand circuit in, om het verzorgingstehuis heen, en op final voor RW 18. Na 20 minuten staan we voor de pomp. Mooi. en meteen valt op wat die Hobsmeter vandaag van plan is, namelijk erg hard draaien. Voor de 20 minuten vliegen registreert ons Hobsje 7 tikken, dat is dus 42 minuten. Dat belooft wat vandaag. Wat meespeelt is dat het opstarten veel tijd in beslag neemt. Het duurt namelijk nogal wat voordat de olietemp op 50 graden + staat en nog langer doet de koelvloeistof erover. Het taxien naar baan 24 helpt ook niet mee om de Hobs wat in de hand te houden.
Maar goed, we tanken ( erg gemakkelijk) en zijn weer weg om tien voor twaalf.
We gaan recht naar Enkhuizen, dus dwars het Markermeer over, en dan naar Stavoren en Harlingen. Het zicht is vandaag prima. Boven Rotterdam was het al genieten, en heel onderweg keken we de wereld uit.
Bij Enkhuizen vroeg Amsterdam Information me of ik de Notams gelezen had. Natuurlijk, wat ook waar was. Bent u dan bekend met het oefengebied oost van Medemblik. "Uhhh negative". Ik had het er niet uit gehaald. Op aanwijzing van Amsterdam, heel vriendelijk , hebben we de koers een beetje verlegd, eea is goed te zien op het kaartje. Bij Dutch mil zijn we lekker op 2500 voet gaan zitten, heel aangenaam in het zonnetje, en goed half een landden we op het eiland. Een heerlijke crosswind ( 190/17) voor baan 27 was weer een feest om mee te maken.
Eerst lekker gelunched in Ballum. Daarna bij Nobel een paar fietsen gehuurd voor een tientje. En fietsen maar. Heerlijk door de duinen getoerd naar Nes. Even bij de pont kijken. Dan weer terug naar Ballum. Op die manier een anderhalf uur gefietst, lekker in het zonnetje, en soms wind mee....
Nog even wat drinken bij de Boerderij, en dan weer terug naar Rotterdam.
We gaan terug via de oostelijke route, dus Dokkum, Zwolle, Victor ( Vinkeveense plassen) en Mike. Het is wat langer, maar is wel een leuke navigatie route.
Alles gaat gesmeerd, om precies vier uur hangen we weer en genieten van ons mooie vliegmachientje. Wat vliegt dat ding toch goddelijk mooi.
Vlak voor het Veluwe meer neem ik afscheid van Dutch Mil en roep Amsterdam op. Terwijl ik zit te praten kijk ik op de lampjes voor me, en ik schrik me een hoedje. Het Low Fuel lampje brandt, ik kijk op de meter : hardstikke op nul. Nog erger, de Coolant vloeistof geeft ook nog eens aan dat het niveau te laag is. Wat is dit allemaal. De buitentemperatuur wijst boven de 30 graden aan. Het is om warm van te krijgen. Ook de fuel temperatuur is uit de schaal gelopen. Het gesprek met Amsterdam krijgt een aarzelend karakter als ik dat allemaal zie terwijl ik praat. Als ik de ptt knop ( Push to Talk) loslaat, gaan alle metertjes weer terug naar normaal. Pffff wat is dat allemaal. Ik geef Amsterdam nog even antwoord, en zie alles schiet weer meteen in het alarm. Dat is toch wat.
Normaal moet je je telefoon uitzetten om storing van de apparatuur te voorkomen, maar wij hebben met onze radio alles zelf aan boord om de apparatuur te verzieken. Het geeft toch geen goed gevoel. Als die metertjes verstoord kunnen worden, hoe zit het dan met de computer die de motor aanstuurt?. Heeft die daar geen last van dan ? Alles loopt nog steeds mooi, niets aan de hand. Totdat we boven Flevoland komen, bij de zendmasten. De muziek van de werledomroep knalt keihard door de headsets. Dat is niets nieuws , het is bekend. Maar nu was het wel erg hard. Goede headsets zullen we maar denken. Wat wel opviel is dat alle genoemde recalcitrante metertjes nu op de maat van de muziek begonnen te bewegen, je gelooft je ogen toch niet. Minuten lang, geen kontakt mogelijk, en met een dashboard waar je zo je vraagtekens bij hebt. Is dit de nieuwe technologie ?
Ver voorbij vinkenveen wordt alles weer normaal en vliegen we weer erg rustig via een Mike arrival naar de baan. Om half zes zijn we weer op de club. Een hele ervaring rijker.
Oh ja over rijker gesproken. De Hobsmeter is gewoon doorgegaan met het heel hard draaien. Op het eind hadden we volgens ons Hobsje 3 uur en 24 minuten van zijn diensten gebruik gemaakt, terwijl we 2 uur en 35 minuten gevlogen hadden. Hoezo een laag tarief voor deze diesels ? Het goede is dat de club dit ook al gesignaleerd had. Er komen andere Hobsmeters, die pas bij een snelheid van 40 knopen beginnen te tellen, en wij krijgen per uur, 2 hobs tikken terug voor de oude Hobsessies.
En de dansende meters. Dat is al lang bij de fabrikant bekend. Maar de oplossing is er nog niet. Tot die tijd maar naar de dansende metertjes kijken.
De videootjes hieronder:
Landing en take-off vanaf Hilversum
Take-off vanaf Ameland met de checklists
prachtig zicht boven Rotterdam
koersje verleggen. Blauw is heen, rood is terug
boven het markermeer.
evn naar de pont bij Nes
Nes van boven af
fietsen is leuk, maar uitrusten ook
alle metertjes in het gareel