met zijn vijven op de Hoeve

Culinair 2009

weer smullen in Siebengewald

18 september 2009

Onze eigen kok aan het werk

De jaren gaan snel. Vorig jaar ons lustrum van Culinair, nu alweer op weg naar Siebengewald. Op vrijdagmiddag verzamelden 5 man op de club om dit eetfestijn mee te maken. Dit jaar een weekje eerder dan normaal, daardoor minder kans op mist en andere ongemakken die bij dit jaargetijde horen.
Peter, Richard, Frans, Evert en ik waren er klaar voor.
De reis erheen hadden we deze keer over Genk-Zwartberg gepland. De SVH en de SVQ waren helemaal voor ons en het weer was werkelijk formidabel. Wat wil je nog meer.
Richard en ik vlogen de Q met Frans als bwk achterin. De SVH werd bemand door Peter en Evert. Om half twee airborn met een volle Q, verliep de reis ontspannen. Er werd ons niets in de weg gelegd, of het zou moeten zijn dat de Toren ons vroeg hoe hoog we eigenlijk zaten. Vreemd, want we zaten op de Romeo departure gewoon op 1500 voet zoals het hoort. Maar volgens Rotterdam zaten we op 1800 voet. QNH ? nee die stond op 1019, en dat was de goede setting. Het viel ons wel op dat onze hoogtemeter en de transponder dezelfde hoogte aangaven, en dat duidt erop dat de barometerstand geen 1019 kon zijn maar eerder in de buurt van de 1013 moest liggen. We hebben geen problemen verder gehad met controllers over dit item, opgelost dus.
Na een klein uurtje waren we op Zwartberg, RW 03 met weinig wind, geen probleem dus. Een ontspannen stop voor een koffie en een frisje. Daarna bracht Richard ons verder naar Niederrhein. Daar kregen we RW 27, want de wind was er helemaal uit gegaan. En dit stukje duurde slecht een half uur. Geheel volgens het protocol dronken we eerst een lekker biertje op Niederrhein. Wat ons opviel was dat het er aanzienlijk drukker was dan voorgaande jaren. Steeds drie of vier Ryanair 737's en een drukke vertrekhal. Het gaat dus goed met vliegveld Weeze.
Op Niederrhein duurt het even voordat de taxi (busje) ons oppikt. Het is deze keer een wat grotere bus, we hebben echt de ruimte. De bus is echter al wat ouder en mag best eens in de was gezet worden. Als we bij de slagbomen van de parkeerplaats komen, gaat de boom niet omhoog. Wat nu. De chauffeur weet het niet en probeert de slagboom ernaast. Ook niks Hij drukt op allerlei knoppen, maar van alles gebeurt behalve dat de slagboom omhoog gaat. Kijk daar hebben we nu Peter voor bij. Hij stapt even uit en zie de slagboom gaat open.... !Busje eruit, Peter weer erin, en gefixed is het. De Chauffeur schijnt haast te hebben, we doen de gordels om, je weet maar nooit he. Als we bij de De Bourgondische Hoeve aankomen, rekent Peter als vanouds af. 35 Euro. Ho wacht even, vorig jaar 25 euro en nu een tientje meer ? Dat gaan wij niet doen. Je krijgt 30 en daar moet je het maar mee doen. We spreken af dat hij ons morgen om 09.30 weer op komt halen.
Het is nog lekker licht, de twee weken eerder scheelt echt wel. We drinken een lekker biertje buiten tussen de kippen en eten walnoten. Het is weer super gezellig, wat een leven hebben we toch.
Om half acht worden we binnen geroepen voor het diner. Mooi, want we hebben honger.
We beginnen met een heerlijke verse fruitjus van peer en sinaasappel, gezond. Daarna een keur aan voorgerechten die allemaal even lekker smaken, we smullen. Met een prachtige wijn erbij is het helemaal feest.
Vanuit de US worden we gebeld door Jos, die het zeer jammer vindt dat hij er niet bij kan zijn. We praten hem bij, en hij biedt ons een fles wijn aan. Dat nemen we natuurlijk graag aan. We bestellen er een uit Jos zijn geboorte streek, Limburg. Dit is een lichte (rode) wijn uit Thorn, die bij het diner goed te drinken is, als we 's avonds nog een fles ( ook op rekening Jos ) meenemen om voor het slapen gaan even te drinken, valt het niet mee om de fles leeg te maken. De afdronk wordt steeds zuurder, maar wij niet !
De nacht is kort, maar het slaapt lekker in de stilte van de Hoeve. 's Morgens kijken we meteen buiten en zien dat het prachtig weer wordt. Prima.
Richard is al vroeg uit de veren, want hij gaat ons ontbijt maken, en dat lukt hem weer fantastisch. Het is een ontbijt om een flink stuk van de dag mee verder te kunnen. Eieren met ham en tomaten, heerlijk. Molly de hond komt ons als vanouds goedemorgen wensen. Het valt ons op dat zijn maatje Tinus er niet bij is. We horen dat hij helaas is ingeslapen afgelopen jaar.
Het is bijna half tien en we gaan alvast naar de weg om de taxi op te wachten. Alles wat er komt maar geen taxi. Peter belt, maar krijgt geen verbinding. Annalies probeert het , maar zonder succes. Wij denken het te weten, het zit hem in het tarief ! Geen nood, Annalies pakt de jeep en brengt ons snel naar het vliegveld, daar nemen we afscheid en begeven ons snel naar de VIP room. Die kennen we zo langzamerhand wel. We betalen onze fee en gaan met de handler naar de vliegtuigen.
We worden gecleared voor take off van baan 27. De SVH gaat voor ons en draait naar links, wij gaan na de take off naar rechts richting Nijmegen. Als je op Niederrhein van baan 27 vertrekt zit je als je airborn bent nagenoeg meteen in Nederland, leuk wel. Het gaat allemaal gesmeerd. Evert en Peter gaan nog via Budel, en daarna naar de Fly In op Valkenburg. Wij, Richard, Frans en ik gaan rechtstreeks naar Rotterdam omdat we vroeg terug moeten zijn. We hebben de Q om 13.00 uur weer vrijgegeven!
Met een lekker staartwindje zijn we in drie kwartier terug op Rotterdam, dat gaat lekker. Het zit er weer op en we hebben genoten.
Later hoorden we dat Peter en Evert toch niet naar Valekenburg gegaan zijn. De baan was een tijdje geblokkeerd door een kist daar. Zodoende besloten ze om van Budel toch maar rechtstreeks naar EHRD te vliegen. Ja zo gaat dat in de vliegerij, je weet nooit zeker hoe het loopt.

Genk Zwartberg, EBZW.

het is een goede start van de dag

met plezier onderweg.

wachten op .... de taxi.

de trouwe viervoeter, Molly

Home