de trip

Culinair 2008

een lustrum om van te smullen

27 september 2008

De vlaai in

Alweer voor de vijfde keer gaan we eens lekker eten in de Bourgondische Hoeve in Siebengewald. Onze jaarlijkse culinaire trip. Mooi weer met de dreiging van mist is het decor waartegen alles zich afspeelt.
Vrijdagmiddag om 13.00 uur op de club. Iedereen is er, dat zijn dus: Jos, Evert, Peter, Richard, Thijs, Cees en ik, 7 man deze keer en dat is best veel. We gaan met drie vliegtuigen, de SVH, de SVQ en de VSY.
Om iedereen een beetje aan zijn vliegtrekken te laten komen, gaan we niet rechtstreeks naar ons doel. Nee, we gaan eerst naar Hoogeveen, en vandaar naar Niederrhein. Dan overnachten we in de De Bourgondische Hoeve. Pannenweg 4, Siebengewald
De volgende dag staat Maastricht gepland, waar we deelnemen aan de jaarlijkse "Vlaai in" op Beek. Het laatste stukje gaat dan rechtstreeks naar Rotterdam. Alleen Richard en Cees gaan niet naar Maastricht, want die moeten om twaalf uur terug zijn in Rotterdam, met de VSY.
Vrijdag is het stralend weer, nauwelijks wind we zijn boffers. Om twee uur hangen we en we hebben een departure op runway heading aangevraagd en gekregen. Dat betekent dus in een rechte lijn naar Hoogeveen, koersje 060. We blijven op 1500 voet en dat brengt ons na een uurtje vliegen bij Hoogeveen. De nadering gaat volgens het patroon wat we eerder op de kaart hebben getekend, en we staan na een mooi circuitje netjes op het gras van baan 10.
Hoogeveen is een gezellig veld met een mooi restaurant / terras. De koffie met, smaakt prima en we genieten van deze mooie vrijdagmiddag.
Na een uurtje vetrekken we weer en gaan wederom in een rechte lijn naar Niederrhein, koersje 195.
Ook deze leg gaat uneventful voorbij. We maken nog wat foto's van de SVH die bij ons in de buurt komt en we maken een mooi lefthand circuit voor runway 09 op Weeze airport, zoals Niederrhein tegenwoordig heet. Wat meteen opvalt zijn de volle auto parkeerplaatsen, dat is wel anders dan vorig jaar. Het is een stuk drukker geworden. We horen dat Ryanair tegenwoordig 21 vluchten per dag uitvoert. In de nabije toekomst komen er nog meer carriers die een of meerdere vliegtuigen op dit veld stationeren. Het gaat dus goed met dit vliegveld.
Het taxibusje bracht ons snel en comfortabel naar Siebengewald waar we alweer voor het vijfde jaar werden welkom geheten door Annelies de gastvrouw van de Hoeve.
De spullen snel naar de kamers gebracht en daarna heerlijk een biertje buiten bij de paardenstal gedronken. De zon maakte dit nog even mogelijk en aangenaam. Om zeven uur begonnen we met een vitamine rijk aperitief, deze keer zonder alcohol !! Eenmaal aan tafel wordt je verwend met formidabel lekkere gerechten, allemaal uit eigen tuin / bedrijf en meestal ook biologisch verantwoord. We hebben er weer van genoten. Onze gastvrouw schonk ons een lekkere champagne in, om dit lustrum extra luister bij te zetten.
De avond was formidabel, het eten geweldig, de toetjes super, de wijn prachtig en de entourage uniek. We gaan graag ons tweede lustrum opbouwen.
Na twaalf hebben we nog wat nagekaart in onze paardenstal, en om twee uur waren we wel aan wat slaap toe.
De ochtend was een beetje mistig, gelukkig viel het erg mee, en de zon kreeg dan ook al snel de overhand.
Na het ontbijt, klaargemaakt door onze eigen chefkok, Richard, stond het taxibusje alweer klaar om ons naar het vliegveld terug te brengen. Afscheid van Annelies, en weg waren we weer. Op het veld nestelden we ons zoals altijd in de VIP ruimte, en maakten we onze laatste vluchtvoorbereidingen. Gezellig als altijd met een kopje koffie.
Voor Maastricht hadden we speciale slottijden. Er komen een 90 tal vliegtuigen naar die "Vlaai in", dus moet eea eventjes goed op een rijtje gehouden worden. Wij werden verwacht om 13.06 (SVH) en 13.09 (SVQ) Het is dus zaak om zorgvuldig te plannen. Het is een half uur vliegen. Jos en Evert gingen in de SVH wat eerder van start omdat zij nog enkele plaatjes van Swalmen wilden maken. Wij in de SVQ startten de motor om half een en werden geklaard om te taxien. Maar daar kwam dan toch het onverwachtte. Wat Peter onze captain op deze leg ook probeerde, de handrem ging er niet af. Sterker nog, de hele draad die het sptul bedient, was afgebroken. Motor weer uitgezet en een monteur gevraagd. Jannie ondertussen nog even gebeld. Maastricht nog even verwittigd dat we onze slottijd niet zouden halen, en de monteur alles van een Robin uitgelegd ( hij was een 737 gewend van Ryanair ! )
Na zo'n drie kwartier had de monteur de handrem vrijgemaakt en alles weer netjes gemonteerd. We konden dus weg, zij het met een uur vertraging. De SVH hadden we inmiddels ook geinformeerd over ons probleem.
Met gezwinde spoed ging het dan toch nog naar Beek. Over de slottijden hoefden we ons niet druk te maken, want dat was in de ochtend al helemaal in de soep gelopen. Iedereen was kennelijk in de ochtend als bijen op de honing op Beek aangevlogen. Daardoor was het relatief rustig toen wij aanvlogen. We kwamen nog wel twee tegenliggers op dezelfde hoogte ( 1800 voet) tegen op de Bravo arrival, eentje links eentje rechts. Was wel spannend, want je weet nooit of er nog meer komen die gewoon de verkeerde hoogte vliegen. Voor outbound staat 1300 voet namelijk.
Bij Sierra kregen we een direct righthand base for runway 21, waarbij we een late landing clearance kregen vanwege een treuzelaar op de baan. Geen nood, Peter zette de Q netjes op het asfalt en na een korte backtrack konden we op E2 eraf naar het C apron. Er stonden inderdaad gigantisch veel vliegtuigen en het was gezellig druk, maar dat we nu erg veel inhoudelijks gezien hebben... niet zo zeer.
Maar het was een "vlaai in", en dat was helemaal pico bello. De vlaai ging om 16.00 uur mee de kist in, terug naar Rotterdam.
Nadat we nog even de Kleine Brogel CTR en de Eindhoven CTR hadden gecrossed op 1500 voet, kwamen we via de Romeo arrival en na Oscar een direct final RW 24, weer terug op het Rotterdamse, dit was mijn 1000e landing!
Twee dagen leken weer wel een week, zoveel indrukken hadden we weer te verwerken gekregen. Het was in een woord Fantastisch!
Helaas was dit zowat weer het laatste echte vliegevenement van onze DC2000 in dit jaar, gaat het hard he.

de SVH in de buurt

we hadden het leuk met zijn drieen

we hadden onze eigen chefkok bij.

kippen voeren op de Hoeve.

ryanair

weeze

de handrem doet het niet meer...

Home