met zijn vijven boven de Eifel |
Eindelijk naar de EifelDrie dagen genieten
|
het hele Eifeltripje in beeld. |
Al een paar jaar stond deze trip op de agenda, maar steeds lukte het niet. Dit jaar wel. 15, 16 en 17 juni had Hans zich vrij gemaakt om ons wegwijs te maken in de Duitse Eifel. Voor hem de achtertuin waar hij zijn leerlingen opleidt, voor ons een verrassing. We zijn met z'n vijven, naast Hans de organisator gaan Peter, Evert, Thijs en ik mee. We hebben er zin in, want we nemen ook nog eens onze nieuwe kist de PH-XYZ mee. Een Robin met net iets meer pk's (155 vs 135) en een glass cockpit, dat betekent dat er geen analoge meters / instrumenten meer zijn, maar alles wordt digitaal weergegeven. Dat is even wennen en aanpassen. Daarom hebben Thijs en ik een speciale familiarisatie training op deze Robin gekregen. Het vliegt weergaloos en die 20 pk maken echt wel merkbaar iets uit. De teamindeling was hiermede snel bepaald. Thijs en ik op de XYZ en Peter en Evert op de andere Robin SVT. Het weer was goed en de vooruitzichten nog beter, dus wie houdt ons nog tegen? |
We waren er bijna, maar moesten toch terug... |
we zijn er ... toch |
Mooi volgens schema beginnen we met Thijs als captain aan het eerste stuk, Rotterdam naar Niederrhein, daarna mag ik naar
Dahlemer Binz vliegen, onze basis voor de trip. Ons hotel ligt op het vliegveld, dus weinig gesjouw met de spullen en taxies. Het hotel is pas verbouwd en wij zullen de eerste gasten zijn, met ieder zijn eigen kamer voor 40 euro per nacht, inclusief ontbijt. Waar vind je dat nog. De eerste leg verloopt zonder problemen en we landen keurig op de grote baan van Niederrhein, EDLV. We drinken koffie met een lekker broodje en maken ons op voor de tweede leg. Die beginnen we volgens plan zodat we om half een weer airborn zijn. Daarmede hebben we straks nog een groot deel van de middag om met Hans, die op ons wacht in Dahlemer Binz, nog een autotripje te maken naar een autocircuit. De leg verloopt lekker, maar na een half uur gaat de bewolking en het zicht vervelend doen. We zien het nog even aan, maar als we alweer verder zakken, we zitten nu al onder de circuit hoogte van Dahlemer Binz, dan moeten we een beslissing nemen. Ondanks dat we op minder dan 10 mijl van ons doel zijn, nemen we het besluit om uit te wijken, dit wordt te slecht en te gevaarlijk. We melden ons af en horen op de radio dat Evert en Peter ook uitwijken. Zij zijn al onderweg naar Maastricht, wij volgen en verleggen onze koers naar het noordwesten, ook naar Beek. Dat gaat beter, want het zicht en de bewolking laten het nu toe om weer normaal vfr te vliegen. We komen vanuit het zuidoosten de ctr binnen en moeten toch even de goede route via Heerlen vinden. Geen nood Tower helpt ons en even later staan we op Beek. Okee weer aan de koffie met, en dan wachten en het weerbericht kijken. Voordeel is dat we Hans al op Dahlemer Binz hebben, dus die kan ons mooi op de hoogte houden van de verbeteringen. En ja hoor om 16.00 uur kunnen we weer verder. Thijs vliegt nu dit stukje naar Dahelemrbinz. Om half vijf zijn we er en kunnen we, nadat we de kisten geparkeerd hebben ( binnen wel te verstaan) naar onze kamers en meteen weer terug naar de bar. We nemen een heerlijke duitse witte, dat smaakt. Helaas zijn er maar twee flessen en die zijn zo leeg, dus naar het dorp naar een restaurant. Hans weet hier zeer goed de weg, dus we zijn er zo. We ploffen neer en zijn helemaal klaar om heerlijk te eten en drinken. |
de mooie glass cockpit van de XYZ |
het team aan de koffie. |