Een weekje Engeland, Schotland en Ierland, met ook nog even het eiland Man aandoen, dat was het plan. Ja mooi plan, maar ook nu speelde
het weer ons parten. Uitgerekend in het weekend voorafgaand aan ons vertrek werden we opgesloten door fronten en occlusies, we konden geen kant op.
Ook het plan B zat er op maandag niet in, want ook naar het zuiden en oosten lagen die ellendige fronten, dus dan maar thuis blijven.
Dinsdag was het al niet anders, maar verderop in de week zou het beter worden.
De woensdag gebruikten we om het plan B verder uit te werken en voor te bereiden. Ook vonden we het een mooie gelegenheid om onze vaardigheid op de
Piper te actualiseren, met andere woorden, we hebben even allemaal drie landingen gemaakt op Seppe en Rotterdam. Zo hadden we toch nog wat aan de mooie woensdagmiddag,
want hier was het wel mooi vliegweer.
Donderdag dan, we vertrekken eindelijk, we hebben de Pipers SVH en SVI mee, twee oude bakkies.
|
we kunnen niet weg, allemaal fronten
|
de svi en svh op Rouen
|
We gaan eerst naar Merville, een veld net ten westen van Lille. Het is een trainingsveld van Air France. Piloten in spé krijgen hier hun basis training, vfr en ifr.
We zien de vele trainings kistjes netjes in het gelid staan, de mannen zitten te lunchen. Wij rekenen af en gaan meteen weer verder, want er is nog geen kop koffie te
verkrijgen. Op naar Le Touquet. Dat is maar een goed half uurtje vliegen, en daar is wel een goed restaurant. Het is een leuk stukje, en de aanvliegroute naar baan
14 is erg mooi, indraaien over het strand, prachtig.
We blijven hier inderdaad even lekker lunchen, en gaan daarna weer op pad. De eindbestemming van vandaag is Rouen, we hebben nog geen hotel, maar dat komt wel.
We vliegen naar het zuiden, een stukje langs de kust, passeren eerst Berck sur Mer, en dan naar binnen richting Rouen. Rouen heeft een CTR en alles wat erbij hoort.
We verwachten heel wat, maar dat valt wel tegen. Het is er heel rustig, er zijn heel weinig andere vliegtuigen.
We vinden het Mercure hotel, vlak bij de kathedraal in het centrum, een prima plaats voor vanavond. We vermaken ons in het centrum uitstekend en hebben een prima
diner.
|
prachtige bouwwerken, de kathedraal in Rouen
|
merville, trainings basis van Air France
|
De tweede dag begint met een stevig ontbijt, het smaakt erg goed. Om tien uur staat de taxi voor de deur en we zijn na een half uurtje op het veld van Rouen. We
tanken, rekenen af en vertrekken. De eerste bestemming is vandaag Tours, en we hebben allemaal van maatje gewisseld volgens het vooraf bepaald schema. Het vliegen is
vandaag weer een feest, want het weer is prima, kraak heldere lucht, weinig bewolking en nog geen turbulentie. In een uur en drie kwartier staan we op
Tours, ook een groot veld maar erg rustig, althans zo leek het. Bij het binnen vliegen van de CTR werden we naar 1100 voet gedirigeerd. Dat betekent hier een hoogte
van zo'n 700 voet boven de grond. De reden werd ons later duidelijk, het stikt hier namelijk van de trainende Falcon's. Het duurde daarom even voordat we de
eindnadering mochten inzetten, de trainers gingen voor. Ondertussen was het alweer zo laat dat we besloten hier te lunchen, deze keer iets lichter dan gister.. en
dat lukte aardig in de gezellige bistro op dit veld.
Na de lunch en na betaling van 7 € landingsgeld gaan we meteen weer verder, althans dat wilden we graag.
Maar door de intensieve trainingen van de Falcon's moest daar eerst even flink voor gewacht worden. Eerst moest een Ryanair 737 vele minuten wachten op de holding
voordat die mocht vertrekken na eerst de hele baan te backtracken. Daarna kwam er nog een hele rits Falcon's die circuits aan het vliegen waren. Machtig om te zien, maar
wat was het warm in die kistjes. Eindelijk mochten we na een kwartier wachten vertrekken.
|
falcons af en aan, en wachten maar
|
Ryanair kan na lang wachten ook weg
|
De bestemming is Auxerre, 1 uur en 20 minuten vliegen. Op Auxerre is helemaal niets te doen. We gaan daarom weer snel verder het is per slot alweer kwart voor vijf.
Het gaat naar onze eindbestemming van deze dag, Charleville Mezieres. Het is goed anderhalf uur vliegen, het is een klein veld en er is geen antwoord op de radio,
het is air-to-air. Op het veld wordt het gebouw bemand door de vliegclub, er is altijd wel iemand, zo ook nu gelukkig want we moesten nog een hotel regelen. Via de
pc van de vliegclub konden we, nadat we het apestaartje gevonden hadden op dit azerty toetsenbord, via booking.com een mooi hotelletje boeken. De taxi was er ook
en zo waren we in een ommezien in het centrum van Charleville, een leuk stadje. Eventjes lopen en je staat op het grote plein in de stad met talloze terrasjes en
cafe's. Hier kun je lekker eten, en dat hebben we gedaan ook. Een lange avond waar we om 12 uur 's nachts nog een dame blanche bestelden, en wij zeker niet de
enige gasten waren die buiten zaten te genieten van een heerlijke avond.
We slapen pas na enen, en we zijn bijna alweer aan onze laatste dag begonnen, wat gaat de tijd snel zeg.
We houden het vaste schema aan, half negen ontbijten en om tien uur de taxi. We tanken de beide kisten vol voor de reis naar huis. Om 11.20 uur hangen we voor de reis
naar Koblenz, via Luxemburg ( Diekirch) We doen er 1 uur 20 over en genieten van de arrival op baan 24 op Koblenz, prachtig met de stad in de diepte en het veld
op het plateau.
|
base leg Koblenz RW 24
|
Charleville
|
We zijn hier al vaker geweest en zeker Thijs is hier kind aan huis bij zijn griekse vrienden van restaurant Delphi. We genieten van een uitgebreide lunch, heerlijk.
Maar de tijd roept en we moeten weer verder. De volgende stop is op Spa. 50 minuten vliegen, even op Franchorchamps kijken en leuk landen op dit mooie veldje in de Ardennen.
Ook hier nuttigen we nog even wat op het gezellig drukke terras, er zijn veel vliegbewegingen en er is ook intensive parajumping. Veel toeschouwers dus.
Voor het laatste stuk naar huis hebben we de meest directe route gekozen, overhead Luik dus. Dat mag niet te hoog want anders zit je Brussels in de weg, dus je moet via Liege Approach.
Dit gaat perfect, en de man lijkt blij te zijn dat er eens twee kistjes over zijn veld vliegen. Verder is het erg druk in noord Belgie met gliders, sommige hebben we gezien...
Op de club arriveren we na 1 uur 20, het is half zeven en het is mooi geweest. We hebben in drie dagen een leuke en interessante meer-landen trip gemaakt, en engeland even vergeten.
Volgende keer weer maar eens proberen aan de overkant te komen. De Engeland trip ligt voorlopig even op de plank, hij kan er zo weer af geplukt worden.
he deze kennen we, in de gele variant hebben we op Como gevlogen.
|
prachtig gezicht, overhead eblg, Liege Airfield
|
Home page
|
