vier op een rij |
La Fleche 20094 dagen met z'n vieren
|
in de cockpit van de SVM |
Vandaag, 28 mei 2009, staat de jaarlijkse trip naar La Fleche op het programma. Wij, Richard, Thijs, Jos en ik, hebben er alle vertrouwen in
want de weersvoorspellingen zijn prima. Echter er moet eerst nog een klein frontje opgeruimd worden. Hier in Rotterdam is het in ieder geval
goed weer. We zijn om 09.00 uur op de club en drinken een bakkie koffie. We kijken naar TAF's en METAR's en zien dat het front onze weg blokkeert in Noord Frankrijk. Wachten is dus het devies. Het gaat niet snel, want Oostende , Lille en Rouen blijven onder de limieten. Daarom gaan we eerst maar even lunchen in het luchthaven restaurant. De bediening is onvriendelijk en de kwaliteit is ook niet om over naar huis te schrijven. Eigenlijk zo'n luchthaven onwaardig. Terug op de club blijken we nog niet al teveel opgeschoten te zijn. We blijven alle mogelijke weerkaarten op internet bekijken in de hoop dat er eentje bijzit die hoop geeft. Ten slotte bellen we met Rouen, en ja hoor die verwacht dat het om een uur of 17.00 daar zo opgetrokken is dat je er onderdoor kunt vliegen. We gaan !! |
dit front lag in werkelijkheid over noord Frankrijk |
Dit is Richard, mijn vliegmaatje voor deze reis. |
De eerste track gaat naar Abbeville. Dat veld sluit om 18.00 uur en we willen daar ook nog tanken. Om goed kwart over drie zijn we los, Richard
en ik in de PH-SVM en Jos en Thijs in de PH-SVQ. We kiezen ervoor om Direct Spijkenisse de CTR te verlaten en zo in een rechte lijn naar
Abbeville te vliegen, via Breskens, Torhout en Steenvoorde. De Q jongens vliegen langs de Belgische kust. De tocht verloopt soepeltjes en
we komen volgens plan om 17.00 uur op Abbeville aan. We tanken en gaan meteen weer door voor het tweede stuk naar La Fleche. Richard stuurt
deze leg. Al snel nadat we in de lucht hangen zien we links van ons een enorme massa laaghangende prut, en dat klopte wel met wat
Rouen zei. Wij vliegen nog even parallel aan de Franse kust voorbij Dieppe en tot aan St. Valery. Daar moeten we dan links richting La Fleche en
het hogere deel van Normandie. Hoe dichter we bij St Valery komen hoe beroerder het wordt. We moeten onze 1500 voet langzaam prijsgeven aan
de wolken. De Q vliegt inmiddels rechts van ons in ons zichtveld. Zij gaan als eerste linksaf en schakelen over naar Deauville info. Wij gaan
even later ook die kant op, maar schakelen niet over naar Deauville, maar besluiten om uit te wijken naar Dieppe. We horen nog een
Nederlandse kist, de PH-OOM, die verschillende uitwijken probeert, maar Le Havre is dicht, Deauville gaat niet en ook Caen is
onbereikbaar, zij besluiten terug te gaan naar Le Touquet. Onze hoogte is inmiddels
onder de 1200 voet gezakt en het grondniveau is hier zo'n 400 voet met talloze windmolens van ook nog eens 400 voet. Wij hebben het wel
gezien en gaan naar Dieppe. We vragen Paris info om deze boodschap aan de Q door te geven, want zij zijn uit ons bereik, ook al vanwege
de geringe hoogte. Om goed half zeven landden we op het stille Dieppe en zijn blij weer vaste bodem onder de voeten te hebben. Kort erna landt de PH-OOM die het kennelijk ook een goed idee vond om naar Dieppe te gaan. Van hen hoorden we dat op Deauville een belg gecrashed was bij de nadering, gelukkig niet met fatale afloop. De Q arriveert even later en het stel is weer compleet. Alles op het veld is gesloten en we klimmen over het hek om naar een hotel te lopen. Op 2 km is er een hotel en we gaan met de bagage op stap. Het hotel is helaas helemaal vol, maar zij regelen wel een ander hotel, weer een km verderop. Met een natte rug komen we aan bij dit Crocus hotel, simpel, goedkoop maar prima in orde. We laten het biertje lekker smaken, en nuttigen met een goed gevoel de maaltijd. Moe maar voldaan gaan we slapen. het was een enerverende dag. |
drie uitwijkers, veilig op de grond |
een aardig hotelletje voor een nacht |
We worden wakker en zien meteen dat het weer aardig opgeknapt is, we kunnen dus verder. Na een goed ontbijtje brengt een taxie ons weer naar
het veld. Het is nog vroeg dus we moeten weer over het hek klimmen. De tent gaat hier pas om 10 uur open. Als dieven in de nacht vertrekken we weer,
wel goedkoop... De route eindigt vandaag als het goed is in La Fleche, maar niet rechtstreeks. We besluiten onze hip-hop plannen meteen uit te voeren. Zo gaat de rit vandaag via Dieppe - Bernay - Bagnoles - Laval uiteindelijk naar La Fleche. Het zijn leuke korte stukjes en in Laval vinden we voor de lunch een leuk restaurant: Le Mermoz. We zitten vast aan het standaard Franse middagmenu, wat betekent dat we goed vol zitten met een warme maaltijd van drie gangen. Oef hoe moet dat vanavond. We vertrekken weer om vier uur en zetten koers naar ons eindpunt La Fleche, waar we om kwart voor vijf arriveren. Alles gaat nu snel, Richard gaat de auto ophalen, wij halen alle bagage uit de kisten en dan gaat het richting supermarkt voor de boodschappen. Thijs en ik maken van de gelegenheid gebruik om onze kaas inkopen te doen. We moeten ons inhouden anders nemen we weer veel teveel mee. Het blijft nu beperkt tot 9 stukjes voor ieder. We nemen er meteen een thermo bag bij voor het transport, perslot moet de kaas nog twee dagen meereizen in warme condities. We brengen alles bij Richard thuis, drinken een biertje en gaan naar een plaatselijk restaurant, Bistrot St Francois. We kiezen een menu van 30 Euro, het duurste, maar daar krijg je dan ook alles bij, en dat hebben we gemerkt. Tjonge wat zaten we vol ! Dat gaat dus niet goed he, 's middags warm eten en dan 's avonds nog zo'n diner. |
Le pont de Tancarville |
Aan de afwas, dat doen we thuis niet hoor ! |
Terug bij Richard hebben we nog een heerlijke champagne genomen als slaapmutsje, en daarna gingen de luiken echt dicht. Weer een prachtige dag. Het ontbijt hebben we 's morgens maar magertjes gehouden. De ingekochte ham en eieren nemen we mee naar het volgende adres, Mortange. We moeten inderdaad weer verkassen, want we hebben in Mortange afgesproken. Dat betekent dat het gras bij Richard deze keer niet gemaaid is, volgende keer dan maar Richard. We gaan vandaag, Pinkster zaterdag weer een mooi tripje maken en eindigen dan in Mortange. Daar hebben we ooit aan onze allereerste nood uitwijk in 2003 een aantal kennissen overgehouden die we nog regelmatig bezoeken, daarbij is het contact dat Richard onderhoudt natuurlijk essentieel. Maar eerst even lekker vliegen, de tour is alsvolgt : La Fleche - Blois - Orleans, St Denis de l'Hotel - Etampes - Chartres - Mortagne aux Perche. Het weer is schitterend, strak blauwe lucht met een stevige oostelijke wind, heerlijk vliegweer. Op deze dag ook geen last van militaire corridors etc. We zijn in onze nopjes en de vliegtuigen presteren ook prima. Om 11.00 uur starten we en deze keer hebben we geen behoefte aan een lunch. Alleen op Orleans drinken we een lekkere koffie met een puntje appelgebak, daarna weer snel verder. Etampes is een klein veld, maar heeft toch een Tower, Ground en Atis frequentie operationeel. We hebben ons laten vertellen dat dit komt omdat het veld in de Paris area ligt en daarom verplicht is dit te hebben. Wel erg leuk, maar beetje saai voor de medewerkers daar. |
we zijn weer in Mortange, eerst even tanken met Didier |
de SVQ op short final op Etampes |
Om exact 17.00 uur arriveren we op Mortange , dat was afgesproken, want Didier zou ons daar opwachten. En inderdaad, Didier was er en ook de (ex) voorzitter, Pierot en de chef instructeur,Patrick. De ontvangst was warm en plezierig. De kaas ging meteen in de koelkast van de club, en wij haastten ons met Didier naar de supermarkt voor de barbecue inkopen. Daarna even een biertje op een gezellig terras, en dan een half uurtje rijden naar Didier zijn mooie verbouwde boerderij. Daar zouden we blijven slapen. |
De opgeknapte boerderij van Didier en Eveline |
Richard rust uit van de bbq van gisteravond |
De route liep overhead Deauville, met een right hand base voor baan 05 op LFOH. Na het passeren
van Deauville kreeg ik toestemming om naar 1300 voet te zakken voor RH Base. Ik levelde snel af, en plotseling zagen we beiden dat ik niet op 1300 voet
zat maar nog op 2300 voet, oef. Snel gas eraf, snelheid eruit en flaps uit, zakken maar. Dat gaat snel hoor , en voordat ik naar de (long) final draaide
was er alweer 1300 voet op de klok. De lange final vanuit zee is erg mooi om te doen, over de rotsen de baan op, is gaaf. Nadat we wat gedronken hadden ging het snel weer verder. Jos had bedongen dat we gratis een Touch and Go mochten maken. Nu kon ieder een landing op LFOH in zijn boekje noteren. Ik heb een filmpje gemaakt van Richard zijn T&G, het komt hierbij als mijn PC de camera weer herkent. De route ging nu naar Merville Calonne, bij Lille. Daar zou Vincent, de zoon van Didier ons opwachten. Vincent is daar isntructeur bij Air France en heeft in juli zijn CPL en ATPL, om voor Air France op de echte kisten te gaan vliegen. |
de eindnadering op Le Havre, een genot om te doen. |
Merville, het trainingsveld van Air France |
Op Merville aangekomen, hadden we niet veel peut meer over, zodat er getankt moest worden. Helaas de pomp werd niet meer bediend, en de self service was enkel
met een Total Card, onze BP card deed het er niet op. Wat nu, er zat te weinig in om nog een keer naar een ander veld te vliegen, dachten we. Richard kwam
met de oplosssing. Vincent belde iemand van de club die met zijn Total card kwam. We tankten op zijn card en betaalden hem cash. Daarna schreef de club
de nota uit en alles was geregeld. Achteraf bleek dat er nog bijna 20 liter in zat, dus we waren in ieder geval binnen de limieten van de wet gebleven!.
We hebben nog even gezellig met Vincent zitten babbelen met een colaatje en daarna ging het weer verder voor
het laatste stukje naar Rotterdam. Wederom in rechte lijn terug, Torhout, Breskens, en deze keer een straight in op de 06 via PS. Dit baken ligt naast het
kanaal bij Hellevoetsluis / Zwartewaal. Altijd leuk om te doen, en vandaag, eerste Pinksterdag, werd de aanvraag ook gehonoreerd omdat het heel erg rustig was naar
Rotterdam met vliegverkeer. Goed 19.00 uur was alles weer terug op de club. We hadden per kist er weer zo'n elf uur opzitten, goed voor de club, nietwaar. Het biertje was weer erg lekker, en de lasagna op de club smaakte zeer goed. Een mooie afsluiting van een enerverende tocht met veel leerervaringen. Mannen bedankt voor het plezier. |
terug op bekend terrein, Rotterdam 06 |
De Q is net voor ons binnen op de club |