Maar vliegen zou toch ook wel weer eens moeten plaatsvinden, niet?.
Dat vonden we allemaal. Een alternatief plan was snel in elkaar gezet. De reis zou dit keer naar Haguenau gaan, een voor ons bekende plaats even ten noorden van Strassbourg. We hebben er jaren lang ons zomervliegkamp gehad, bekend terrein dus.
De route was ook snel bepaald. Heen via Spa en Trier, en terug via Koblenz en Arnsberg
Okee, Zaterdag 7/7/7 was het goed vliegweer, en om 13.00 uur hingen we dan ook volgens schema. Alles in een nagenoeg rechte lijn naar Haguenau.
Wij, Peter, Jos en ik vlogen in een Piper, de PH-VSY, Thijs en Evert vlogen in de Robin, PH-SVQ
We hebben eigenlijk op de hele heenweg geen enerverende zaken meegemaakt. Alles verliep volgens plan. We vlogen zelfs strak op het plan dat we woensdags hadden opgesteld. Zo gebeurde het dan ook dat we om 18.30 op Haguenau stonden. Na een korte kennismaking met de mensen in de vliegclub aldaar en een biertje, liepen we 50 meter naar ons hotel. Ja zo gemakkelijk is het daar. We hadden op de vliegclub een adres van een goed restaurant gekregen, 10 minuten lopen, dus om half acht daar naartoe.
Het was erg gezellig druk en de bediening beviel ons ook wel. Kortom een voortreffelijke avond gehad met een fantastische pepersteak. We hebben nog een paar flessen wijn genuttigd, een overheerlijk deseert, en een mooi kopje koffie. Hoe fijn is het dan om een rekening van 175 € inclusief fooi, gepresenteerd te krijgen, voor 5 man wel te verstaan ! Kom daar in Nederland maar eens mee.
Na een efficiente voorbereiding waren we om tien uur weer airborn, op naar het noorden, Koblenz. Peter vloog ook vandaag weer het eerste stuk, en ik kon me achterin op de camera's storten. Een mooie rustige vlucht, de atmosfeer sliep nog. Koblenz is altijd mooi aanvliegen. De hoge heuvels eromheen, met de hoge masten , maken het dat je goed moet uitkijken waar je vliegt. De nadering op baan 24 is ook altijd mooi. Voor de threshold ligt het dal, dus je moet niet te laag mikken. Het ging allemaal goed.
Ook de Q was er meteen na ons. Het restaurant met de Griekse eigenaar was weer erg gastvrij. Thijs wordt daar nog steeds als een God binnen gehaald, vanwege zijn trainerschap in het Griekse.
De volgende stop zou in Arnsberg zijn. We gingen er heen om de afspraak voor onze Sauerland trip en het verblijf aldaar te regelen. Jos vloog ons erheen, en nu macht Peter op de achterbank plaatsnemen. Jos had een route over een aantal velden uitgestippeld, zodat we meteen een eerste indruk konden opnemen voor de genoemde Sauerland trip.
Arnsberg heeft een baan die op afschot ligt zeg maar. Een sterke helling omhoog op de baan die wij toegewezen kregen. Jos zette de Y perfect neer, en zo zaten we snel weer op het terras bij ons toekomstig hotel. Daar hebben we een heerlijke ommelet gegeten met pfifferlingen. Het zijn paddestoelen, maar vraag niet verder welke. In ieder geval heerlijk.
We besloten nog niet meteen naar huis te vliegen, maar een nieuw veldje in te lassen. Evert had sterke voorkeur voor Essen Mühlheim en daar gingen we dus heen. Ik mocht deze leg van 35 minuten vliegen. Het was een goede keuze , dit veld. Het ligt precies onder de aanvliegroute van Düsseldorf , en dat merk je. Je moet er dus vrij laag blijven, en de grote jongens komen inderdaad in veelvoud laag over je heen. Heel leuk om te zien. Er is dan ook een gezellig terras met restaurant. Het is een vrij groot veld met veel kleine vliegtuigen. Gezellig druk. Het ligt op een uur van Rotterdam, best te doen voor een dagtripje of zo. Gaan we nog wel eens meer komen. Ook daar weer wat drinken, en uiteindelijk weer de lucht in voor het laatste stuk. Dat was weer voor Peter, die hiermede zijn uren weer wat kon opkrikken.
Tien over zes weer terug op Rotterdam, Gaaf !
