als kinderen in de snoepwinkel
ijspret op 1000 voet
Samen met Evert schaatsen kijken
9 januari 2009
9 januari 2009
overal ijs
|
als kinderen in de snoepwinkel |
ijspret op 1000 voet
9 januari 2009 |
overal ijs |
|
Heel Nederland in de ban van het ijs. Meestal niet goed om te vliegen, wij hebben liever geen ijs. Maar als de
weersomstandigheden het toelaten is het toch wel prachtig. Wat ziet Nederland er toch anders uit in de winter. Zeker nu, als de helft van het land onder de sneeuw ligt. Evert en ik hadden het idee om eens een toertje te maken over winters Nederland. Vrijdag ochtend 10 uur op de club. De keuze was gevallen op de Robin SVQ, niet zonder reden, want de Robins staan binnen, en dat scheelt een boel trammelant met het ijsvrij maken. Even in de hangaar de checks doen, naar buiten trekken, en gaan met die banaan. Voordat de kou kan binnendringen is de kachel al de baas. Lekker hoor. Dat is de theorie, de praktijk is altijd anders. Onderweg naar de club zie ik de thermometer op min 7 staan. Het is nog best mistig en dus aanvriezend. Gaat het wel door ? Vanmiddag is CAVOK voorspeld ( Ceiling And Visibility OK ) wie gelooft dat nog deze dagen. Op de club kunnen we het gebouw van de TU niet zien, hetgeen betekent dat het zicht minder dan 5 km is, de Metar geeft 4500 meter, special vfr dus, maar we moeten ook rekening houden met de aanvriezende waterdamp. Nog maar even wachten dus. Buiten wordt de ene na de andere Piper en Cessna ijsvrij gemaakt, onder andere door de Robins uit de hangar te halen en de Pipers naar binnen te halen, dat ontdooit even iets beter. Onze Q staat dus alweer even buiten en krijgt het koud. We wachten tot twaalf uur en gaan dan weg. Evert vliegt heen naar Lelystad en ik doe de radio en maak de plaatjes en de video. We mogen starten en krijgen een Mike Departure onder special VFR. En daar blijft het bij want onze Robin wil niet. Hij vindt het te koud en de motor slaat niet aan. Sterker nog de bendix grijpt niet meer in de tandkrans, en het enige wat nog ronddraait is de startmotor. Einde reis? Nee, er is altijd nog de AMR die ons ondanks de lunchtijd helpt. Kapje eraf, benix losgemaakt en starten maar. Hij doet het, zij het met een half uurtje vertraging Om tien voor een vliegen we vanaf baan 06 de inmiddels blauwe hemel tegemoet. Echt helder is het niet want we hebben weer eens een inversie, die ervoor zorgt dat alle stof vocht en vuil in de onderste luchtlaag gevangen blijft. Maar het valt alles mee. Initieel de Mike departure vliegend, slaan we bij Capelle rechtsaf naar Krimpen a/d Ijssel, waar we wat video gaan maken van Evert zijn domein en van de molens bij Kinderdijk. De Toren vindt het allemaal goed en alles loopt gesmeerd. Het landschap is adembenemend mooi, de rijp aan de bomen maken het tot een sprookje. We kijken elkaar aan, en voelen ons als een kind in de snoepwinkel. Dit is toch genieten jongens. Er is geen wind, geen turbulentie, de kist heeft net een nieuwe motor en die loopt als een zonnetje. Evert heeft zijn doelen heel nauwkeurig gespecificeerd en stuurt de Q hier vakkundig langs. Ik heb mijn handen vol aan de video camera, het foto toestel en de radio. Schaatsers overal, toertochten die door het landschap kronkelen, Hollands Glorie 1000 voet onder ons. Dit is ijspret. Wat opvalt is dat het landschap zijn normale kleurschakeringen mist. Alles is licht grijs-groen, maar dan ook alles. We zien de diverse meren aan ons voorbij schuiven, Reewijkse Plassen, Nieuwkoopse Plassen, Vinkeveense Plassen, Ankeveense Plassen, het Ijmeer, Markermeer, de Oostvaarder Plassen aan onze linkerhand, we mogen er niet overheen, natuurgebied. We maken ons op voor de landing op EHLE. Eerst richting Harderwijk, om zo onderlangs bij het verplichte punt Bravo te komen. Op 700 voet melden we ons boven Bravo. Het is druk in het circuit, voordeel is dat het erg goed zicht is. We sluiten netjes aan op een Lefthand Downwind voor runway 23 en komen zo heel mooi na 50 minuten vliegen op Lelystad aan. Dat was een heel mooi eerste bedrijf. Nu eerst een hapje eten in de Martinair bistro. Dat smaakt best daar, en het is gezellig en er is altijd genoeg te zien. Maar we moeten weer weg en besluiten onze tocht voort te zetten via Marken, Purmerend en Ijmuiden. Dus langs de kust terug. Om kwart over drie taxieen we naar baan 05. Vanwege de zon had men de active runway nu veranderd, er was immers geen wind. Na de take of links uit de flank via de noordkant van Lelystad naar de overkant. Even een bocht langs Marken, voor de video, en dan langs de noordkant van de Schiphol CTR naar de kust. Dat is een Special Rules Zone ( SRZ) waar je niet boven de 1200 voet mag komen. Op Schiphol was baan 18 R in gebruik voor landend verkeer, dus de grote jongens komen op 2000 voet over je heen. Wijselijk lieten we onze Q naar 1000 voet zakken, en dan zijn ze nog groot die blauwe vogels, maar wel schitterend om te zien. Bij de kust linksaf, naar het zuiden. Lekker tegen de zon in. En passant maken we nog wat plaatjes van Noordwijk, de hotels waar we ons kerstdiner en overnachting genoten. Goede herinneringen ! Een leuk rondje om de pier van Scheveningen brengt ons al snel bij Hoek van Holland. Vandaar volgen we de Nieuwe Waterweg en gaan de bekende route via de Euromast naar het veld. Een cross in the middle for a lefthand circuit 06 brengt ons al dalend naar 1000 voet op downwind en we krijgen meteen de opdracht door te zakken naar 500 voet voor een short circuit. Dat is het leuke werk, ik geniet en maak een mooi kort bochtje zodat we heel snel op de 06 staan en meteen eraf via V3. Na een uur vliegen weer op de club, het was een feest ! ik was er aan toe, mijn weekend kan niet meer stuk. Maandag vlieg ik met Richard naar Hilversum waar we allebei een uurtje gaan vliegen op de Tecnam 2002jf. Dat is iets waar ik enorm naar uitzie. Ik ben erg benieuwd hoe die VLA ( Very Light Aircraft) zal vliegen, ik verwacht er veel van. Ik zal het snel laten weten!  |
 Een feëriek schouwspel, een genot om ernaar te kijken, kinderdijk  alles dezelfde kleur, grijsgroen  Marken, bekend van het kruiende ijs  'onze' hotels in Noordwijk  de hele track |