Jan en ik hadden ons plan al voorbereid. Een rits van adressen die we op verzoek vast moesten leggen, en met plezier natuurlijk.
We hadden de pech dat we eerst nog moesten tanken. De 40.000 ltr tankauto was echter nog bezig met Transavia, VLM en KLM die natuurlijk voor gingen. Zo moesten we een uurtje wachten en hingen we pas tegen drie uur in de lucht. De Hotel departure die we vanwege de opdrachten in Oostvoorne en Rockanje, hadden gekozen, kwam goed uit met betrekking tot de buien, die lieten we nu heel mooi links liggen.
Het haventje van Zuid Beijerland fotograferen, bracht ons tot de ontdekking dat er wel vier haventjes daar bij elkaar liggen, juist tegenover Tien Gemeten. Dus alle vier maar op de plaat zetten. Jan was continue aan het schieten. Bocht, steile bocht, recht etc.
Verder over Fijnaart, en Seppe in een rechte lijn naar Balen - Keiheuvel. Dat was ons einddoel. Om tien voor vier landden we op de mooie grasbaan, met één standje flaps een mooie zachte touch down op het gras.
Het veld was niet druk, we waren de enigste vliegbeweging, maar op het terras was het wel gezellig druk. Iedereen zat lekker te keuvelen en te drinken, dat is toch een mooi leven zo hoor.
Na wat eten en drinken, gingen we weer rap ervan tussen. De boeking stond tot half zes, dus om half vijf weg. Dat verliep allemaal heel soepel. Onderweg valt het telkens op hoe mooi deze Robin Diesel loopt, of beter gezegd vliegt. De motor geeft een mooi zacht geluid, de prestaties zijn prima. Met 70 % vermogen bijna 110 kts kruisen, dat is toch mooi. Dit is een heel goede aankoop van de club.
Wat moeten we eigenlijk nog met die 'vreemde' Diamond met dezelfde motor en motormanagement, maar die zich heel anders gedraagt en bij de start al de kop naar beneden gooit alsof ie vliegen niet leuk vindt ! En welk modern vliegtuig heeft een emmer zand achterin nodig om nog een beetje binnen de enveloppe te blijven. ? Ik heb er al weer wat uren in gevlogen en onder andere de Noord Duitsland trip mee gemaakt, maar ik zou hem toch zomaar inruilen voor een Robin
Goed, we koersen via Seppe, naar Spijkenisse, waar we de CTR binnengaan en via de Waterweg , Euromast, terug op het nest landen. De wind is niet vervelend, de landing gaat ook volgens het boekje. We moeten lang op 1500 voet blijven, omdat er een Transavia onder ons door opstijgt. Bij het 'cleared to land' op downwind, gaat het gas er helemaal af, en gaan we een glide in maken. Leuk om weer eens te oefenen. We houden de snelheid op 78 knopen, en dalen zo mooi het circuit af. we komen mooi uit bij het GA touch down punt, en taxieen naar de club.
Bij de club waren we voldaan van al hetgeen we hadden meegemaakt, en het mooiste van alles, de Hobbs meter was vervangen door een betere, deze geeft dus wel precies de vliegtijd weer, en zo heb je niet het gevoel dat je teveel betaalt, voor een Nederlander toch een belangrijk aspect, nietwaar.
Zie de plaatjes
