|
De Maasvlakte in nevelen
22 december 2007 |
|
Ik had nog steeds een belofte in te lossen. Beloofd aan een collega om met zoonlief eens te gaan vliegen. Dus
vandaag eindelijk met Tony de lucht in. De vlucht was al voor gisteren gepland, maar het weer liet dit niet toe.
De hele dag mist, nevel, laaghangende bewolking en ook nog dit alles als aanvriezend. Binnen blijven dus. Maar vandaag was alles anders. De zon liet zich duidelijk zien. In de ochtend nog omstandigheden die het vfr vliegen niet mogelijk maakte, maar wij hadden in de middag geboekt, dus het kwam goed. Ik had voor de SVQ gekozen, die stond lekker binnen, en hoefde dus niet ijsvrij gemaakt te worden. Eenmaal buiten, was de check zo gebeurd, en zaten we gedrieen de checklist verder af te werken. Bij het starten van de motor hielden we ons hart vast. De startmotor wilde maar heel even een slagje ronddraaien en daarna stilte.... Sheetje, het was wel koud, maar om dan niet te starten. Dus nog eens geprobeerd, en jawel in een keer lopen. Jippie !! Het ritje naar de pomp kwam goed uit om de zaak een beetje op te warmen. Alles in orde en het starten bij de pomp lukte ook weer. We konden vertrekken. Baan 24 was het geworden, en zo stegen we om tien voor half drie netjes op voor een Hotel departure. Een beetje zon tegen, geeft niet veel zicht , maar toch genoeg om netjes de departure te vliegen, met Tony als flying pilot. Dat ging heel mooi. Na ons afgemeld te hebben bij Whiskey, hoorden we de SVT op 1500 voet binnenkomen op de Hotel Arrival en we besloten om op 1000 voet te blijven. Mijn TCAS gaf duidelijk aan dat de SVT in de buurt was, en we zagen hem dan ook direct. Daarna naar 1500 voet geklommen, met een fabelachtig uitzicht. De inversie hield bij 1200 voet op en we konden neerkijken op een hele losse wattendeken waar doorheen de schoorstenen prikten. Giga mooi. Na het rondje maasvlakte koersten we naar Oostvoorne, alwaar een vriendin ( Dé vriendin van Tony ) stond te wachten om ons te zien overkomen. De lokatie was snel gespot en we draaiden een paar mooie bochtjes. Daarna ging de tocht via Rockanje naar Goeree, met de vuurtoren van Ouddorp als turning point. Tony was zichtbaar in zijn nopjes aan het stuur. Het ging prima. Hoogte, snelheid, koers netjes hoor. Via Middelharnis was de opdracht om naar Spijkenisse te vliegen, ook dat lukte prima. We werden geklaard om een paar rondjes over Spijkenisse te vliegen, om het ouderlijk huis van Tony te spotten, en daarna ging het via ExxonMobil en de Waterweg en Euromast terug naar het veld. Prima tochtje. Tony bracht de SVQ tot boven de baan voor de crossing, en daarna hebben we het righthand circuit voor Rw 24 afgewerkt tot de touchdown op het GA point. Na een klein uur waren weer terug op de club. We hebben ervan genoten en ik ga vanavond een heerlijke Chileense wijn drinken. Bedankt Tony, Roland en Wil. |
Een feëriek schouwspel, een genot om ernaar te kijken De Maasvlakte in een heel ander 'daglicht' Blije mensen aan boord van de PH-SVQ En daar staat de vriendin in de tuin te zwaaien. Klik om te vergroten In de Botlek is altijd veel te zien aan bijzondere vaartuigen |