Zaterdag 29 december. Een vluchtje gepland met collega Wouter. Het weer zag er best uit. Tussen twee fronten was de
lucht helder en wolkenloos. Dat paste precies met ons schema.
We besloten om naar Midden Zeeland te gaan. Was weer een poosje geleden voor mij, dus leuk om weer eens te doen.
Mijn flightplan had ik op kwart over een gezet, en dat werd ook de werkelijke take off time. Nadat we getankt hadden,
ik tref altijd een lege Q !, konden we rapido van baan 24 vertrekken voor een Hotel departure.
Op 1000 ' was de lucht een beetje turbulent, maar nadat we de CTR verlaten hadden en naar 1500 ' klommen was het mooi stil.
Welliswaar tegen de zon ( en wind) in gaf niet zo veel zicht, maar er was nog genoeg om van te genieten.
We navigeerden op de VOR van Haamstede ( 114,15) en zo via Neeltje Jans, waar we even een 360 maakten, naar het veld.
Het was erg stil op de MZ frequentie. We hadden het hele circuit voor ons alleen. Een mooi nadering en landing was het resultaat.
De baan was nog dik in orde. We waren de vierde kist die dag op MZ volgens de Toren. Onbegrijpelijk met dit mooie
weer en een wind die welliswaar sterk was, maar mooi in de baan stond. Ideaal dus.
In het restaurant genoten we van de appeltaart met slagroom en koffie. En na een uurtje waren we weer airborn.
Deze keer had ik de route gepland via mijn geboorte dorp, Stampersgat. Konden we mooi zien of de suikerfabriek nog draaide.
En ja hoor ze waren nog flink bezig een eind aan de bietencampagne te maken.
Boven het veld aangekomen, kregen we opdracht om op downwind te wachten omdat een 737 van Transavia voor ons moest landen.
Na twee rondjes konden we bij de 737 aansluiten op final voor RW 24. Ik hield een hoger daalpad aan dan de 737 om verschoond te blijven
van de wake turbulance. Ook het GA touch down punt ligt verder dan waar die 737 neerkomt op de baan, dus blijf je zo inderdaad
vrij van de turbulentie.
Op final is het omstreeks 16.00 uur in dit jaargetijde altijd erg lastig. De laagstaande zon
geeft je weinig zicht op de baan, en je moet de omgeving goed kennen om jezelf voor de baan te manouvreren. Dat maakt het
ook weer extra leuk. Met deze wind ( 230 / 17) heb je ook tijd genoeg, zeker met de lange final die we vlogen, om goed
voor de baan uit te komen en hem netjes op het GA touch down punt neer te zetten.
Terug op de club was het nog gezellig napraten met een bakkie leut. Weer een mooi ritje erbij. Nog een kwartiertje
verwijderd van de 600 uur, een milestone!
|
Wouter op Midden Zeeland, een beetje windy
De suikerfabriek draait nog volle kracht
Een blik op mijn ouderlijk huis
Een mooi plaatje van de Spijkenisserbrug
|
