Naar Oostende, vrachtkisten kijken

19 october 2007

naar de plaatjes

Vrijdagmiddag, dus een vrije middag om te vliegen. Ik had de Piper PH-SRU geboekt. Het is alweer een aardig tijdje geleden, dat ik in de Piper gevlogen heb en daarom nu maar eens niet in de Robin.
Collega Frank Busing vond het wel wat om me te vergezellen. Het doel was grote vrachtkisten kijken op Oostende.
Met mooi weer een gemakkelijk ritje, maar daarom nog niet minder leuk.
Op tijd op de club konden we alles eens rustig voorbereiden en uitleggen. Het was een gezellige drukte op de club, ondanks dat de bar gesloten ( helemaal leeg ! ) was. De koffie uit de automaat is ook wel te drinken.
De bedoeling wat om om half drie te hangen. Dus op tijd naar buiten en weg om te tanken. Het duurt altijd langer dan je denkt. Om half drie weg bij het tankstation naar V4 RW06 voor de run up.
Het was druk op het veld met circuit training en diverse Transavia's die binnen kwamen en weg gingen. Zodoende moesten we wel een kwartier wachten voordat we konden vertrekken. Tijdens dat wachten hoorden we ook nog over de radio dat Lelystad gesloten was wegens een ongeval. Nooit een leuk bericht, maar verder hebben we er geen aandacht aan besteed.
De vlucht, via een Hotel departure, verliep volgens planning, met een rondje boven Neeltje Jans en volgens schema de TMA van Oostende in op 2500 voet.
Oostende approach begeleide ons mooi, zakken naar 1500 voet, zakken naar 1000 voet. Een twee motorige jongen haalde ons over rechts in, op dezelfde hoogte. Dit was netjes aangekondigd door de controller. Een mooi gezicht.
Een linker circuit voor RW 08 is een mooie nadering over zee. Een verlichte landingsbaan van 3200 meter is indrukwekkend
Wij hadden 300 meter nodig !
Op het veld waren niet al teveel vrachtvliegtuigen, maar Frank kon toch zijn hartje ophalen aan de kisten die er stonden rijp voor de sloop. Oude DC 8'en die aan de ketting lagen. Wit geschilderde 747's etc.
Frank wilde nog wat eten in het restaurant. Een goed plan, maar vaak duurt de bediening hier erg lang. Niet deze keer. De bestelde kip voor Frank en mijn appeltaart kwamen mooi snel, zodat we op schema weer konden opstappen.
Met de auto terug naar de SRU en om even over vijf hingen we weer boven Oostende.
De terugweg verliep ook netjes, waarbij Frank enkele bochtjes kon produceren met behoud van hoogte en bank ( 30 graden )
Dalen vanaf 2000 voet naar 1500 voet met 500 voet / minuut. Alles ging beheerst. Via Spijkenisse knoopten we er een rondje raffinaderij aan vast en via de Euromast en de altijd impostante route over de Nieuwe Waterweg, waren we weer op EHRD terug. Op de club merkten we al snel dat er iets aan de hand was. Het eerder genoemde ongeval op Lelystad betrof een van onze Cessna's, die daar verongelukt was met dodelijke afloop voor de inzittenden. Wat een trieste dag. Dan sta je weer met beide voeten op de grond. Tijd om ons nog meer in te spannen na te denken over hoe dit te voorkomen is.

Frank bezig met de Garmin GPS te bewonderen

Ook in het panel een mooie Garmin

De baan in Oostende is 3200 meter lang

-->

Home