De Polen trip is de langste tocht van DC2000 tot nu toe, en het lijkt erop dat we kunnen gaan. Alle weerberichten zien er
redelijk uit. Niet CAVOK ( Ceiling And Visibility Okee) maar wel VFR te doen.
We, Peter, Evert, Thijs en ik, zijn maandag 10 augustus al vroeg op de club, en we hebben het niet druk. Warempel we
hebben allemaal onze routes voorbereid en we hoeven niets te wijzigen. Er is weinig wind en de kisten staan gereed,
kortom we kunnen zo weg. Dat doen we dan ook.
Ik vlieg het eerste stuk naar Bremerhaven in de VSY met Evert naast me. Peter vliegt de SVQ met Thijs. Om goed 10 uur hangen we
op de Mike departure. Het plan is volgens een rechte lijn naar EDWB, Bremerhaven. Dat betekent het eerste stuk op 1200 voet
om de Schiphol TMA te respecteren. Bij Biddinghuizen kunnen we verder omhoog, maar verder dan 1500 voet komen we niet
, net onder de wolken. Pas boven Duitsland kunnen we verder klimmen naar 2000 voet
De vlucht verloopt eventless. Ik heb mijn headset nieuwe 'oren' gegeven ( de seals vervangen) en dat is een ware verrassing,
hij lijkt wel als nieuw. De 25 dollar was geen slechte uitgave.
Onze Piper is een stuk langzamer dan de Robin, dus zij liggen als snel een stuk op ons voor en zijn een kwartiertje eerder
op de eerste stop. Wij landen om precies 12 uur in Bremerhaven, en verlangen naar de koffie.
De eerste domper komt snel, het restaurant is op maandag gesloten ! Maar de man op de Toren zet voor ons een extra
pot koffie, dat is service ! Dat smaakt goed en ondertussen nemen we het tweede stuk van de route gezamenlijk door, naar Peenemunde.
De piloten wisselen, en we zijn om half twee weer weg. Het zicht op de stad is schitterend, en we genieten. De Piper vliegt
heerlijk rustig, en maakt zowiezo minder herrie dan de Robin.
We vliegen ten noorden langs de Hamburg CTR en blijven op een hoogte van 2000 voet. Dat gaat krap aan, want het zicht wordt allengs
minder. We wachten met spanning af wat het wegtrekkende frontje voor ons heeft achtergelaten. Het blijkt mee te vallen
en de condities verbeteren zelfs weer aanzienlijk als we Peenemunde naderen. Het landschap verandert duidelijk en is
meer en meer verlaten, we zitten nu in de uithoek van ( oost) Duitsland.
Bij Peenemunde krijgen we een nadering vanaf de zeekant, heel leuk, en Evert maakt een mooie longfield landing. Scheelt weer
een boel taxien op een baan van 2,5 km. Het is nu half vier en de eerste vliegdag zit erop, geheel volgens plan !
Het hotel was reeds gereserveerd via Eurobooking.com maar eerst was er tijd voor een verfrissend biertje op het terras bij
het vliegveld, waar ook een historisch museum is gelokaliseerd.
Het hotel ligt wel een eind weg want Peenemunde zelf is maar een klein dorp. We rijden met de taxi naar Wolgast. Onderweg
komen we de meest prachtige hotels tegen, waarom daar niet geboekt ? Waarschijnlijk buiten een van onze selectie criteria
gevallen, de prijs !.
Het hotel, hoewel niet in de meest aantrekkelijke omgeving, valt mee. We eten lekker in Wolgast en slapen lekker in het
hotel. Morgen weer een nieuwe dag
|
het uitzicht vanuit het hotel....
|
Leuk aanvliegen op Peenemunde
|
Dinsdag 11 augustus 2009
Ik wordt om een uur of 4 wakker van de regen. Wat is dat nu. Ik realiseer me dat het nog minstens 6 uur is voordat
wij aanstalten zullen maken om te vliegen, dus in die tijd kan het nog best opknappen.
Het ontbijt smaakt lekker en er is voldoende voor iedereen, een ontbijtbuffet. We zien dat het inmiddels droog is geworden en de
wolkjes zien er vriendelijk uit met die mooie blauwe lucht ertussen. De taxi staat om 9.00 uur voor de deur zoals afgesproken,
en we zijn om kwart voor tien op het veld. We sjouwen alles weer naar de kisten en gaan op zoek naar weersinformatie.
De Metar en de TAF voor Gdansk geven een niet zo best beeld. Er hangt een front noord - zuid van Gdansk over Warshaw naar
Krakau. Dat is niet leuk. Wat ons zorgen baart is de lage bewolking, SCT 006 en
mogelijk onweer met uiteraard CB's en TCU ( Towering Cumulus )
We aarzelen enorm, we weten maar al te goed dat het weer op het vertrekpunt allerminst een maatstaf is.
We kijken bij de havenmeester op zijn computer, er is geen neerslag noch onweer. Hij ziet onze twijfel en probeert die
weg te nemen. "In dit weer zou ik zo mijn leerlingen naar Gdansk sturen" Jaja makkelijk zeggen op de grond.
Er zijn niet zoveel civiele velden in Polen, dus een eventuele uitwijk is nog niet zo eenvoudig. Hier op Peenemunde blijven
zitten is ook niet zo aantrekkelijk, er is niets te beleven. Het dichtsbijzijnde veld is Heringsdorf, EDAH, een eindje naar het zuiden
op de grens met Polen.
We laten ons overtuigen en gaan, met een twijfelend gevoel.
We volgen de kustlijn en blijven buiten de verboden gebieden. Ik vlieg deze leg de SVQ, met Thijs aan de radio.
Het zicht wordt allengs minder, en we moeten een eindje over water. Nadat we de restricted area gepasseerd zijn, draaien we het
land op en zetten koers naar Gdansk, we hebben contact met Gdansk Information. Het gaat goed, we vliegen op 1500 voet,
hoger kan niet door de wolken. Na een half uurtje moeten we toch echt naar beneden, het wordt 1200 voet en 1100, verder
naar 1000 en nog verder naar beneden. We vliegen een asgrauwe muur tegemoet. We praten met de boys in de VSY en op 800
voet draai ik rechtsomkeer, maar waar naartoe ?? De Garmin GPS kleurt geel een waarschuwt voor Terrain. Thijs vraagt aan Gdansk
om vectors naar het dichtsbijzijnde veld, in ruil daarvoor krijgt hij de Atis van Gdansk, daar hebben we niets aan, en het
blijkt dat het in Gdansk een grote ellende is met severe thunderstorms en bewolking tot op de grond. Gdansk we gaan uitwijken, kom op met
je uitwijk veld. In de gps hadden we het knopje nearest natuurlijk al ingedrukt en het dichtsbijzijnde veld lag op 40 mijl
koersje 240, het heet Szczecin, EPSC. Spreek dat maar eens uit tussen de flarden wolken op 800 voet.
|
de rode lijn is onze gevlogen track
er ligt een front op onze route...
|
we willen naar Warshaw
en het front ligt er nog steeds !
|
Gelukkig kijken we nu naar een veel lichter wolkendek en weldra kunnen we weer op 1000 voet gaan zitten. We crossen door
militaire gebieden en nemen aan dat Gdansk Info dat voor ons geregeld heeft. We horen in ieder geval geen commentaar.
Na verloop van tijd kunnen we verder klimmen en het laatste stukje gaat zelfs op 2000 voet. Pfff dat was even werken.
We landen helemaal blij op Szczecin om precies 12.00 uur. Een groot veld, lange baan en veel faciliteiten.
Het weerkaartje dat we nu uitdraaien laat precies zien waarom het een hopenloze opgave was om vfr naar Gdansk te gaan.
We gaan onze plannen herzien, immers we zijn onderweg naar Warshaw via Poznan. Het blijkt dat we zo naar Poznan kunnen
vertrekken, en dat doen we dan ook, en zullen daar verder zien of Warshaw vandaag nog mogelijk is.
Om 13.00 uur airborn en om 14.05 in Poznan. Geen problemen met slecht weer etc. een makkie.
We kijken opnieuw naar de kaartjes en zien dat Warshaw een moeilijk verhaal wordt, we wachten! We ontmoeten een vlieger met
homebase Babice, het veld in Warshaw waar we naartoe willen. Hij legt heel minitieus uit hoe we er het beste kunnen komen,
ook met slecht weer. De CTR van het internationale veld is immers heel erg dicht in de buurt. Maar hij geeft aan dat
als we de rivier volgen we netjes langs de noordkant naar het veld komen, je kunt lekker laag blijven boven de rivier,
er hangen alleen een aantal hoogspannings kabels overheen.... Wijs geworden van de eerdere ervaring besluiten we om niet te gaan,
immers als we er niet doorheen komen dan moeten we terug en dan zitten we meteen tegen end of daylight aan, hoe wil je de stress opgebouwd hebben.
Nee we gaan een hotel vinden, ( makkie) en we gaan aan het bier in Poznan, dat is nog eens een goed idee!
We cancellen her en der wat hotels, via booking.com, dat is tot 18.00 uur zonder kosten.
We blijven in het hotel eten, en maken onze plannen voor het vervolg. We laten Warshaw vallen en en-passant besluiten we ook om de driehoek
naar Mielec en Katowice niet te maken. Het front blijft te prominent aanwezig boven het midden en oosten van Polen.
We gaan morgen rechtstreeks naar Wroclaw.
|
Thijs draait de SVQ netjes naar de baan in Poznan. Het weer is prachtig
|
een mooie "stress relief" wordt goedgekeurd
|
Woensdag 12 augustus
Het wordt vandaag een simpele dag. Enkel een vlucht naar Wroclaw, een uurtje vliegen. We houden wel ons vaste tijdschema aan.
7 uur opstaan, 8 uur ontbijten en om 9 uur de taxi voor de deur. Dit verloopt allemaal op rolletjes. Om half tien zijn we op het veld,
hoewel.. We worden afgezet bij de hoofdterminal. Hier ervaar ik dat de taxichauffeurs in Polen van het goede type zijn. Als we in de
hal staan op zoek naar GA ( General Aviation ) staat ineens weer de taxichauffeur naast ons. Hij heeft mijn camera bij, ik had hem in
de taxi kennelijk verloren. Hij bracht hem netjes terug en we hebben hem daarvoor natuurlijk bedankt met een mooie fooi.
Het blijkt dat we naar de GA terminal, zo'n 500 meter verderop moeten zijn. Lopen dus met de bepakking
In de GA terminal begint de afhandeling. Dit kost aardig wat geld in Polen, afhandeling, landing, stalling elke keer weer een ander
loket, het duurt en duurt maar. Formulieren invullen etc. Uiteindelijk worden we dan toch naar de kisten gebracht. Eerst door de
security natuurlijk dat heft ook heel wat voeten in de aarde. Als alles uiteindelijk voor elkaar is stijgen we op om...kwart voor twee.
We vliegen naar het zuiden, en het is prachtig weer. We mogen van de controller wat short cuts nemen, en zo landen we een uur
later op Wroclaw International. Een groot veld, veel groter bijvoorbeeld dan Rotterdam.
We laten de Toren weten dat we drie nachten blijven en zo worden we naar een mooie standplaats geleid voor onze kisten. We nemen alle
bagage weer mee en om 15.00 uur staan we buiten.
|
Prijsvraag: Wie zat naast deze onbekende Poolse dame.
Deelnemers aan de trip zijn uitgesloten van deelname
|
We wachten op een medewerkster van Peter zijn kantoor hier, Eva. Zij komt met
een mooie VW Golf waar we allemaal met bagage in moeten. Het lukt. Zij brengt ons naar het hotel waar we ons even installeren en
een biertje drinken. Daarna naar het centrum voor de avond. Het is er erg gezellig, de temperatuur werkt er wel aan mee. Mooie
gebouwen, terrasjes en, wat ons opvalt is dat kennelijk alle Poolse vrouwen mooi zijn en grote borsten hebben....
Wij kijken onze ogen uit.
We zijn moe en gaan slapen.
|
We zitten er doorheen, we willen slapen.
|
netjes geparkeerd op Wroclaw
|
donderdag 13 aug.
Geen vliegdag vandaag. Na het ontbijt is Eva er weer om ons op te halen. We verkassen naar een ander hotel ( dat heeft Peter
geregeld) en gaan eerst naar het Van Koppen en Van Eijk kantoor in het centrum. Peter geeft ons inzage in zijn bedrijf , de
organisatie, werkwijze, zorg voor de mensen etc. In de middag gaan we naar het centrum, we bekijken een mooi panorama van een
veldslag, Panorama Raclawicka, een gigantisch doek 360 graden rond en zodanig opgesteld dat je je midden in de veldslag waant, erg
indrukwekkend. Na deze cultuur injectie gaan we shoppen in een gigantisch winkelcentrum. Thijs en ik komen op het idee om ons
thuisfront te verrassen met....worst. Een typisch Pools product zo werd ons voorgehouden, dus we hebben ons laten gelden. Goed
ingepakt zou dit de verdere reis moeten kunnen doorstaan.
|
We kopen lekkere worst in voor thuis
|
een veldslag in een 360
|
what's in the name
We eten 's avonds in een gezellig en goed Grieks restaurant, op het terras natuurlijk. Het was zeer de moeite waard.
Na nog wat
omzwervingen gaan we terug naar ons hotel alwaar we nog een bezoekje brengen aan het casino, erg leuk maar meestal verlies je.
Deze dag zit er ook weer op, en zo ook ons bezoek aan Polen, morgen weer naar huis.
|
het Griekse restaurant voldoet aan alle verwachtingen. Ze spreken
echter geen Grieks
|
vrijdag 14 augustus
Ja vandaag weer naar huis want op de weerkaart zien we dat er op zondag een front boven Nederland hangt en dat zou kunnen verhinderen
dat we thuis zouden kunnen komen, dus we gaan zaterdag al arriveren.
Vandaag gaan we eerst naar Dresden en dan naar Eisenach-kindel waar we slapen.
|
Je moet geduld hebben op deze tochten.
de afhandling kost een boel tijd en is duur
|
Na veel administratie en vooral betalen, stijgen we om 11.00 uur op uit Wroclaw en zetten we koers west, Na zo'n 55 minuten zijn we bij de
Poolse grens. We hebben onderweg de bergen in het zuiden goed kunnen zien, het is mooier dan de gebieden waar we deze week overheen
gevlogen zijn. West Polen is vrij saai qua natuur. Veel akkerbouw velden en grasland. Bossen kom je ook tegen, maar dan heb je het
ook allemaal wel gehad. Misschien hebben we het mooiste stuk van Polen wel laten liggen ??
|
We vliegen over Görlitz Duitsland binnen en worden door München Information begeleid naar Dresden. We landen 1 uur en 20 minuten na ons
vertrek uit Wroclaw. Twee uur later hangen we alweer voor de leg naar Eisenach. We doen er bijna anderhalf uur over, en wat meteen opvalt is dat
het landschap onder ons zoveel leuker is om naar te kijken. Meer geaccidenteerd, meer gevarieerd. We vliegen over Erfuhrt heen en
krijgen een straight in voor Eisenach. We verstaan het echter niet en maken een standaard 'platzrunde' ook goed natuurlijk.
Peter en ik herkennen dit veld nog van vorig jaar onze trip naar Berlijn. De bijen zijn er ook nog, in overvloed. Het veld is nog
steeds erg gezellig en we drinken met smaak een lekker biertje. De taxi brengt ons snel naar het hotel, Kaisershof. Het ligt midden
in het centrum van Eisenach, zodoende kunnen we alles tevoet bereiken. Lekker gegeten, gedronken, en uiteindelijk geslapen.
Op naar het laatste stukje.
|
het terras op Eisenach.
lekker bier, veel bijen
|
Zaterdag 15 augustus
Het ziet er goed uit wat het weer betreft. De taxi komt ons precies op tijd ophalen en we horen een hoop gezoem achterin de bagage.
Als we op het veld aankomen blijkt dat Peter zijn elektrische tandenborstel aanstaat en ook mijn scheerapparaat ! Ja dat komt ervan
als je de bagage erg moet proppen.
Verder gaat alles rap. Om kwart over tien hangen we alweer. De reis gaat naar MönchenGladbach. Met een tegenwind van zo'n 10 knopen
komen we om 5 over twaalf met de wielen op het asfalt, het zit er bijna op. We laten ons de lunch nog eens goed smaken en gaan
ons voorbereiden op het laatste stukje. Eerst nog even tanken, veel voordeel zit er niet aan in Duitsland want de prijs is bijna
gelijk aan die van ons. Nee dan is Polen lucratiever. We hadden voor 555 euro getankt in Polen en kregen 229 Euri meer terug van de
club! Dat is plezierig, toch.
de politie is je grootste vriend.
Zie je wel ze staan je al op te wachten bij aankomst
|
Tanken in het buitenland, soms erg lucratief.
|
We gaan om half drie weg via Mike en ontwijken de para's bij Grefrath. We klimmen naar 4500 voet ofwel FL45 ( de baro is 1013 ) we leanen en vliegen op
ons gemakje naar Rotterdam, We zakken bijtijds om onder de Schiphol TMA te blijven en komen zo bij Romeo om via de VOR een direct
final RW 24 te vliegen. Om tien over half vier is onze Polen trip ten einde. We zijn allemaal weer heelhuids thuis en de kisten hebben
ook geen krimp gegeven, er hoefde zelfs geen olie bij.
Bij het terug taxieen zien we op de club een politiebusje staan. En jawel hoor die staan ons op te wachten, leuk. En wat is er aan de hand ?
Documenten controle, brevet, medical, paspoort en dat is alles. Valt wel tegen. We hadden gehoopt op vluchtvoorbereiding, kaarten, nav plan
etc. Alles was uiteraard bij alle vier dik in orde.
Op de club is het bloedheet, we drinken snel een verfrissend biertje, en maken alle logboeken in orde. Ook de afrekening tussen ons vieren
wordt terplaatse in de laptop ingevoerd en verrekend, ook de brandstof winst die toch zo'n 70 euro per man bedraagt. Dat kan zo snel, omdat
Jannie ook alle logboeken en bonnen in een razend tempo verwerkt. Bravo, bedankt Jannie.
Het was een prachtige ervaring, met een enerverend begin en een standaard slot. Polen hebben we bereikt, ondanks dat we
bijna de helft van onze route hebben moeten schrappen.
Maar de week zat vol variatie, plezier, spanning, kennis en kunde. Het was een goed kwartet. Bedankt.
Ik kijk alweer uit naar de volgende trip.
|
Home page
