met weemoed |
37 jaar ExxonMobil
25 april 2008 |
een hele mooie tekening. Hobby en werk in een. |
Deze keer eens geen vliegverhaal maar over mijn laatste werkdag bij ExxonMobil.
Zoals bijna iedereen het wil, zou je die dag het liefst stilletjes voorbij laten gaan, net alsof het er niet is.
Niets is minder waar, die dag wordt je geleefd en moet je maar doen wat er gevraagd wordt. Valt niet mee. Gelukkig was 25 april ook de dag die Hans van de Bospoort had uitgekozen als zijn laatste dag. Gedeelde smart is halve smart nietwaar? Zoals altijd was ik al vroeg op de zaak, en zo kon ik vanaf 07.00 uur nog wat werk verzetten. Nog een paar emails beantwoorden, nog een paar dingen overdragen, en nog een kast leegruimen, dwz persoonlijke files door de shredder draaien. Zo 's morgens vroeg werkt het altijd lekker, ongestoord en rustig. Zodoende kon ik het geplande nog snel even afwerken. In de computer kon ik zien dat de Powerformer weer in start up fase was, na een grondige schoonmaak / reparatie beurt. En weldra zullen de chemical units volgen. Dat was immers het objectief. Ik zou tot einde stop blijven, waarna Wouter weer terug zou zijn om het van me over te nemen. Dat komt goed uit, maar er zit geen speling in, en dat is een beetje rottig overnemen. Daarom zal ik nog een paar keer op de zaak verschijnen, 20, 21 en 22 mei in de middag en daarna nog een keer op 3 juni voor de allerlaatste keer. Zo is het afscheid vandaag nog niet zo definitief. Om 8 uur komt Frans Meijdam binnen gestapt. Deze jonge man is al een paar weken in de VUT nu , en hij ziet er zeer gezond, en gebruind uit. Dat geeft de burger moed. We kletsen wat bij en van lieverlee wordt het drukker. Om 09.00 uur besluit ik om op visite te gaan bij Hans die ook voor het laatst in het pak is, en koffie met gebak trakteert. Het is er gezellig en ik maak een aantal foto's , die hierbij gaan. Tegen tienen wordt ik weggehaald door Jan Klein. Nu ben ik aan de beurt. De afdeling is verzameld in het RDIC ( onze bibliotheek, zeg maar) en daar wordt ik toch (aangenaam) verrast. Ik verwacht geen kadootjes, maar Diane en Jan hebben er werk van gemaakt en zo kom ik onverwacht in een verwen situatie terecht. Het is uitpakken geblazen. Een zeer leuke poster van het TA team, waarop een paar belangrijke hobbies van me zijn afgebeeld. Dan een zeer mooie foto van de plant afgedrukt op linnen en opgespannen op een frame. Dat ziet er mooi uit boys en dat gaat een mooi plaatsje krijgen bij me. Daarmee is het nog niet afgelopen, want ik heb een keer laten vallen dat ik straks ga fietsen op de Veluwe en daar heb je een fietsendrager voor nodig. Welnu die stond voor mijn neus. Fantastisch, ik ben er reuze blij mee. Ga volgende week meteen voor een trekhaak onder de BMW. De laatste lunch aan de PE tafel is als vanouds , een heleboel over de wereld problemen, en veel instant oplossingen, geweldig. Na de lunch ga ik nog even met Ben mee naar buiten voor een laatste safety rondje op de Barge Pier. Dit is het laatste echte umbrella project dat helaas niet af is. De laadarmen moeten nog geplaatst en aangesloten worden. Dat wordt wel augustus !. Op de pier is alles onder controle . De mannen zijn goed aan het werk, netjes, veilig en beheerst.Het blijft opletten in zo een gecompliceerd bedrijf als een raffinaderij. Het laatste rapportje gaat de deur uit, en er komen aan de lopende band mensen binnen die nog even afscheid komen nemen en een praatje maken. We stoppen ermee. De kasten zijn leeg, het buro is leeg, de kamer is leeg. De schoenen kunnen op tafel, alnaar een oud gebruik door onze oude baas, Bauke ! Ik ga naar de Punt voor een biertje bij het afscheid van Hans. maar eerst moet alles nog de auto in. Cock en Sjaak helpen mee, het is een heel gesjouw. Toch heb ik mijn plan niet kunnen afwerken. Ik had graag nog een rondje gemaakt langs de verschillende afdelingen om de collega's een hand te geven. Mogelijk komt er dat nog van in mei. In de Punt is het gezellig en zetten we Hans in het Zonnetje. Ger heeft een mooie speech en ook voor Hans zijn er kadootjes. Het is mooi geweest, we gaan onze plannen maken om de tijd geheel anders in te vullen. Ik ga een nieuw ritme zien te vinden, maar het leukste van alles is, dat ik kan gaan vliegen op het moment dat het mooi weer is. Buiten kijken, zin hebben, en gaan ! Wie heeft dat ! Zo kan ik misschien aan de lijst gaan werken van mensen die ik allemaal beloofd heb mee te vliegen. Dat kost hen dan wel een halve vrije dag !! en voor mij niet ! Gaaf he. kantoor leeg : Gaan ! |
plaatje door ons geproduceerd, en heel mooi op linnen daar zitten vele stappen in hier kan ik ver mee komen... op de fiets zal ik jou nu eens iets vertellen... |